30 september 2021

Inge van Elswijk (46) draait een gezin, sport veel, is mantelzorger en gaat fluitend naar haar werk. Dankzij haar Kock pouch is ze actiever dan ooit.

"Mijn hele leven al zeggen mensen tegen me dat ik zo’n optimist ben. Ik ben gezegend met een opgeruimd hoofd, dat klopt wel. Ik ben blij dat ik dat in me heb, want daardoor ben ik ondanks tegenslag nooit in de put geraakt. Tuurlijk, ik heb door mijn ziekte veel moeten overwinnen. Maar ik heb er ook juist mooie dingen door meegemaakt. Steeds klim je weer uit het dal en elke keer kom je sterker boven."

Tobben

“Op mijn zestiende kreeg ik colitis ulcerosa. Tot mijn veertigste is die ziekte ontzettend bepalend geweest. Jarenlang ging ik ziekenhuis in en uit. Ik heb mijn man leren kennen op zo’n dieptepunt; hij weet vanaf het begin hoe ellendig deze ziekte kan zijn. Op mijn 26e brak er een wat rustigere periode aan. In de jaren erna heb ik zelfs twee kinderen gekregen. We hadden al geaccepteerd dat ik niet zwanger zou kunnen worden vanwege de medicatie die ik slikte. Maar toen ik overstapte op andere medicijnen, kon het toch! Ik ben er nog elke dag dankbaar voor. Al was het ook pittig hoor. Ik zie mezelf nog zitten op het toilet met een baby op mijn arm… Mijn werk als assistente bij een orthodontist moest ik opgeven; naast het gezin ging het niet meer.”

Kock pouch

“Toen werd ik veertig en was het foute boel. De arts zag een vernauwing in mijn dikke darm; het beginstadium van dikke darmkanker. Dat was schrikken! Uiteindelijk is mijn anus, endeldarm en dikke darm verwijderd. Mijn MDL-arts wees me op de optie van een Kock pouch, een oplossing die in Nederland weinig voorkomt. Hiermee wordt de ontlasting vanuit de dunne darm opgevangen in een soort inwendige stoma; een reservoir gemaakt van darmweefsel in de buik zelf. Er is in Nederland maar één chirurg die het kan aanleggen. Ik ben ervoor gegaan; het leek me zoveel fijner dan een zakje op mijn buik.”

Bevrijding

“Gek, hoe slecht nieuws tegelijk een bevrijding kan inzetten. Want sinds die operatie ben ik actiever dan ooit één medicijnvrij. Ja, ik heb een gaatje op mijn buik en moet een paar keer per dag mijn Kock pouch legen. Maar ik kan alles! Ik zwem, fitness, doe aan yoga. Daarnaast ben ik mantelzorger voor mijn beide ouders. Mijn vader heeft Parkinson en mijn moeder borstkanker. Ik ben er iedere dag om hen te verzorgen en die momenten zijn me erg dierbaar. Tot mijn veertigste hebben mijn ouders ontzettend veel voor mij gedaan. Zij brachten de kinderen naar school omdat ik met pijn op het toilet zat. Ik vind het mooi dat ik die zorg nu terug kan geven.”

Mijlpaal

“Twee jaar geleden ben ik daarnaast ook weer gaan werken, bij dezelfde orthodontist. Dat was een enorme mijlpaal voor me. Het geeft me het gevoel dat ik weer echt meedoe! Met drie dagdelen werken, het gezin en de mantelzorg zit mijn week goed vol. Omdat ik een orgaan mis, moet ik wel op mijn energie letten. Maar daar word ik steeds beter in. Voor de toekomst heb ik weinig wensen. Ik hoop mijn kinderen te zien studeren, iets dat ik zelf door mijn ziekte niet kon. Voor mezelf heb ik geleerd niet te ver vooruit te kijken; dromen moesten al te vaak worden bijgesteld. Ik leef liever in het nu. En met het nu ben ik gelukkig!”

Wil je meer weten over de Kock pouch?Lees de brochurevan het OLVG of neem contact op met Inge viaFacebook.

In het magazine ZorgSpeciaal vertelde Inge van Elswijk hoe ze dankzij de Kock pouch actief in het leven staat.Lees het hier.